Η ζωη

Ποσα χτυπηματα μπορει ν αντεξει η καρδια
δε καταλαβαινεις το ποσο με πονα
κατι ακομα πες μου γιατι δε θελεις να σε εδω
εστω για λιγο διπλα μου ακομα να σε δω


Μα γιατι η ζωη και η ψυχη να πονα
μια ζωη τυλιγμενη στην λεξη μοναξια
Μα γιατι το μυαλο και το σωμα δεν αντιδρα
στην εποχη ν αλλαζει να με πονα να με γερνα


Δεν ξερω ακομα το ποσο θ αντεξω
μακαρι να ειχα ελπιδα να το παλεψω
Στου θανατου την πυλη ειμαι ακομη μια φορα
ελπιζω να μην ποναω εκει παλι ξανα