Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

Καραβια οι σκεψεις

Μπερδευω τα ονοματα και λεω το δικο σου
δεν διακρινω χρωματα μονο των ματιων σου
Πηγαινω στα αζητητα και ψαχνω τη μορφη σου
σε μερη ακατοικιτα για να βρεθω μαζι σου


Καραβια οι σκεψεις ταξιδευουν στο χρονο
στων ματιων σου την λαμψη αγνοω καθε πονο
Σε πελαγη ονειρου η ζωη περνει αξια
στο βωμο της καρδιας σου εχω γινει θυσια


Η ψυχη σου για μενα ζεστη φυλακη
η φωνη σου στ αφτι μου γλυκια μουσικη
Στο χαδι σου λιωνω ανναμενο κερι
μωρο μου να ξερεις σαγαπω πολυ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου