Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

Με την αναμνηση

Κοιταζω το φεγγαρι απ τα ματια ενα δακρυ κυλα
η αποσταση αυτη την καρδια μου πονα
Κοιταζω φωτογραφιες δικες μας παλιες
ξερω οτι δεν θα γινει τιποτα οπως εχθες
Ισως να μην αντεχω αθτον τον χωρισμο
γιατι η δικη μας η αγαπη δεν ειχε περιορισμο


Με την αναμνηση στο μυαλο το θολο θα ζω
μαχαιρια στην καρδια παιθενω πονω
Με την αναμνηση στο δωματιο το σκωτεινο
σκεφτομαι τα ονειρα και παραμειλω
Με την αναμνηση μιας ελπιδας φτωχης
ενα σχεδιο μια\ς ολοκληρης ζωης


Κοιταζω τον ουρανο και εξω παλι βρεχει
με την απουσια σου η καρδια δεν θ αντεξει
Κοιταζω το ταβανι και βλεπω σκιες
φανταζομαι εσενα και ολες τις στιγμες
Ισως να μην αντεχω αυτο το χωρισμο
γιατι η δικη μας η αγαπη δεν ειχε περιορισμο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου